بررسی اثر فولادهای گذرنده از ترک بر انتقال برش در بتن خود متراکم

همواره هدف مهندسین سازه شناخت و درک بهتری از نحوه انتقال بار از اعضای سازه به پی آن می باشد تا هم ایمنی و پایداری سازه را تامین نمایند و هم اقتصاد طرح را بهبود بخشند . از آنجایی که رفتار برشی مقاطع بتن آرمه نسبت به رفتار خمشی آن ترد تر بوده و شکست یکدفعه ای رخ می دهد ، بررسی رفتار برشی این مقاطع همواره مورد توجه محققین و دانشجویان بوده است و سعی در بدست آوردن پارامترهای اثر گذار بر نحوه انتقال نیروی برشی دارند . در این تحقیق ما هم با انجام پژوهش بصورت آزمایشگاهی، رفتار برشی مقاطع بتن آرمه را مورد بررسی قرار می دهیم. ازآنجایی که استفاده روز افزون از بتن خود متراکم در پروژه های عظیم مهندسی بیشتر شده اما خواص مکانیکی و سازه ای این نوع بتن تا به حال کامل شناخته نشده، بتن مورد نظر این تحقیق را بتن خود متراکم در نظر می گیریم، و اثر میلگرد های رد شده از ترک را بر میزان انتقال نیروی برشی در این مقاطع بعد از ترک خردگی بررسی می کنیم. در نتیجه اقدام به ساختن نمونه های نموده که اثر دو پارامتر، زاویه میلگردهای رد شده از ترک و درصد فولاد رد شده از ترک، را بر انتقال نیروی برشی از مقطع ترک خرده بررسی نمائیم، نهایتاً با رسم نمودارهای تنش برشی-جابجایی، تنش برشی-عرض ترک تاثیر پارامتر های مورد نظر تحقیق را بدست آورده ایم. در این پژوهش بعد از انجام آزمایشات و تحلیل نتایج به این نتیجه رسیدیم که با کوچکتر شدن زاویه میلگردهای رد شده از ترک، نیروی برشی بیشتری از مقطع ترک خرده انتقال می یابد و همچنین ماکزیمم نیروی برشی نمونه ها در مقایسه با کارهای قبلی تقریباً 12-10 درصد بیشتر شده است.